Titelloos (kon niks leuks bedenken voor deze, sorr

(31 mei – 12 juni 2014)

Hee, daar ben ik weer eens even met een verhaal! Er is alweer veel te lang vesrtreken verstreken inmiddels en jullie weten wat dat betekent: heel veel gebeurtenissen! Elk weekend weggeweest, dus hier komt ie dan...

Mountain Zebra National Park & Valley Of Desolation
Het weekend van 30, 31 mei en 1 juni gingen we naar Mountain Zebra National Park. Tjonge jonge, wat zijn we lang bezig geweest met dingen regelen daarvoor. Dan weer dit nummer bellen, dan werd je weer doorverbonden naar het volgende nummer en dan moet je weer credit card nummers doorgeven en dan moet je weer bevestigen via internet wat we niet hebben. Op zulke momenten denk je echt van... Had ik maar internet! Maar goed, uiteindelijk was alles geregeld en konden we op pad.

We hadden de Cheetah Tracking geboekt. We stapten op de safari-auto samen met onze gidsen en daar gingen we dan. De gidsen hadden een apparaat mee, een soort antenne die aangesloten was op een portofoon-achtig iets, waarmee ze de cheetahs konden opsporen. De cheetahs dragen een halsband met een zendertje. Niet alleen voor deze toeristische attractie, maar ook om hun gedrag te kunnen monitoren.
We reden rustig over het park en zagen vanalles en nog wat, en toen kregen de gidsen wat door over de tracker. Opeens gingen we off-road, hop, over een hobbelpad dwars door het gebied en werd de auto geparkeerd waar we niet meer verder konden. Het laatste stuk deden we te voet. Best spannend hoor: ergens loopt een wilde cheetah rond en wij gaan er achter aan. Dat was ook letterlijk het geval, want de cheetah was steeds in beweging volgens de tracker. Het duurde even voordat we haar vonden. Gelukkig was ze ergens gaan liggen, anders hadden we misschien de hele dag wel achter d'r aangelopen. Maar daar lag ze, onder een boom in de schaduw. Wat een mooi dier! Ze keek ons aan, maar het boeide d'r niet echt dat we dichtbij stonden. Ze was bezig met rusten en gapen, beetje wassen. Ze was juist lekker op d'r gemak. Maar wat mij ook gelijk opviel was het verschil tussen de tamme cheetahs van de Daniel's Cheetah Breeding Project en deze. Deze zag er veel krachtiger uit, de vacht leek mooier en haar hele houding was anders dan de tamme, die toch verveeld en toen we hen naderden, zelfs angstig uit hun ogen keken.

Voor de rest was Mountain Zebra een heel mooie omgeving, maar stiekem toch een beetje saai. Om het park te bekijken moet je namelijk gewoon met je eigen auto rijden, en dan mag je niet van de weg af, dus dan zie je niet zo veel of je moet ontzettend geluk hebben. Het hoogtepunt, naast de cheetah tracking, waren de black wildebeests die helemaal los gingen nét toen wij aan kwamen rijden. Dat was zeer vermakelijk om te bekijken.

De volgende dag gingen we naar de Valley Of Desolation, dat vlakbij Graaff Reinet ligt. Dat is een vallei die helemaal verlaten is (vandaar de naam, wat een verrássing toch weer!). We hebben daar een tocht gewandeld en kwamen langs de verschillende viewpoints. We konden kilometers ver kijken, wat een groot gebied! En er was ook echt he-le-maal niks te zien.
Oke oke, wel wát natuurlijk, maar geen dorpjes, wegen, rivieren zelfs niet, alleen maar open vlakte, rotsen en bergen in de verte. Was gaaf hoor! Wat dan wel weer een dingetje was: tijdens het lopen zelf kon je niet echt genieten van de omgeving want je moest zo erg oppassen waar je liep met allerlei losse stenen, kuilen, smalle paadjes, etc. Maar hee, cool toch?

Jeffrey's Bay
Het weekend daarna gingen we maar chillaxen in het surfoord Jeffrey's Bay! En daar kun je niet weer vertrekken zonder gesurfd te hebben, dus wij namen surfles. We kregen mooie wetsuits, want de oceaan is nogal koud om zonder erin te gaan, en echte surfboards met voetband enzo. Helemaal te gek. Daar lagen we dan hoor, in de golven. Eerst oefenen op het strand, en dan in de golven. Het eerste gedeelte, waar we alleen nog maar het peddelen oefenden, ging uitstekend en was al superleuk! Maar toen kwam het echte werk: proberen te staan. Haha, nou... Ja... wat moet ik daarvan zeggen... Eén keertje lukte het biijjjjna, maar daar bleef het ook bij. We zijn een middag lekker actief bezig geweest, nieuwe ervaring opgedaan in de zee, het was gewoon Awesome dude!

Spannende schooldingen
Goed, we gaan niet alleen maar weekendjes weg natuurlijk, we moeten ook aan de bak voor school. Met als benoemenswaardigheden: de arthropods (geleedpotigen/insecten) workshop en de amphibians (amfibieën) workshop. Nou nou. Voor de amfibieënworkshop moesten we kikkers en padden opzoeken om te identificeren. Dat was nog wel leuk, maar de arthropods... JAKKES! We moesten 3 gevleugelde insecten, 3 niet-gevleugelde insecten, 3 spinnen en een schorpioen (of als je geen schorpioen kon vinden twee extra spinnen) opzoeken. Gelijk die middag, want de volgende dag moesten we het inleveren, moesten we op zoek, foto's maken en identificeren maar. Nooit gedacht dat ik ooit nog onder stenen zou kijken en alles af zou gaan om met voorbedachte rade spinnen en insecten tegen te komen... Tijdens het identificeren wachtte ons een leuke verrassing: bleek dat we gewoon de Black Widow erbij hadden zitten (lees: een toch best wel heel giftige spin). YOLO! Kreeg trouwens wel spontaan jeuk van die al die insecten en hun close up foto's in de boeken.

Een van onze practicals was een bezoek aan de taxidermy in Alicedale. Dat is een centrum waar dieren worden opgezet die door recreatiejagers zijn geschoten en de dieren als trofee thuis willen neerzetten – ook wel trophy hunting. Trophy hunting is hier heel groot. Het principe van deze jachtsport is dat de jager een dier kan uitkiezen die hij wil schieten. Dat zijn de grote mannetjes met bijvoorbeeld grote hoorns of volle manen als het om leeuwen gaat, want hoe groter dat is, hoe mooier de trofee natuurlijk. Volgens de regels moet het ook het oudste mannetje zijn dat toch niet meer voortplant, maar dat wordt lang niet altijd nageleefd. Er gaat dan een professionele jager mee, in geval dat je misschiet en het dier verwondt kan hij het dier verlossen van het lijden. En dan ga je achter het dier aan net zo lang tot je hem vindt en hem goed kan doodschieten. En dan breng je hem naar de taxidermy en laat je het thuis bezorgen. Nou ja. Opvallend was dat, toen we een lijst met klanten aan de muur zagen hangen, dat het enorm veel Russen waren die een bestelling hadden staan. Raar hoor... We kregen een rondleiding en zagen alle afdelingen waar ze stap voor stap het dier opzetten. En een lúcht, zeg! Tjemig, heel smerig. Maar het is gewoon een gek idee, je loopt daar rond tussen al die dieren, sommige soorten dat je echt denkt van: nouja, schieten ze dat ook als trophy? Waarom zou je dat in je huis willen hebben? Bavianen, neushoorns, struisvogels, krokodillen. Er lag zelfs een giraffenhuid in de hoek. Oja, ook een gek dingetje dat je aan het denken zet: iemand van ons vroeg of ze nou ook zeker weten of het dier echt van trophy hunters komt of van stropers. Maar dat weten ze dus niet. Het kan maar zo zijn dat die leeuwen en neushoorns van stropers komen die het weer doorverkopen..

Goed, tijd voor iets leuks:
Woensdag 11 juni heb ik de beste game drive tot nu toe meegemaakt in Kariega! Omdat we zo'n geweldig goede groep zijn (ahum..) had Jacques een extra uitstapje geregeld en het was zo vet! We hebben echt veel dieren gezien. Dieren die je normaal heel moeilijk kan spotten hebben we van ontzettend dichtbij kunnen bekijken, zoals nijlpaarden en black rhino. Die zijn altijd heel goed verstopt, zelfs olifanten zijn vaak moeilijk te vinden omdat ze tussen de struiken en bomen verstopt zitten. Maar nu dus van superdichtbij! De gidsen waren leuk en lekker gek. Ja, dat wordt niet zomaar overtroffen denk ik hoor! De dag erna was het wéér feest want: Start of the World Cup Party in Port Alfred! Ja, dat was natuurlijk wel gezellig. Het was ook International Day in de keuken van de campus, dus je kon gerechtjes eten van verschillende landen, waaronder Nederland. Nou, ik heb me nooit geschaamd voor Nederlandse pannenkoeken, maar als dit onze pannenkoeken moesten verantwoorden... Jammer maar helaas. Over een ruim maandje maar weer gauw échte pannenkoeken eten! ;)